داروی امیدوارکننده دیگری برای سرطان پروستات با بهبود ایمنی درمانی
به گزارش مجله صادق ویلا، ایمونوتراپی یا ایمنی درمانی یک درمان امیدوارکننده سرطان است، اما انجام آن برای مقابله با تومورهای توپر یعنی توده های جامد سرطانی سخت است. یک مطالعه نو نه تنها دارویی را شناسایی کرده است که در برابر تومورهای جامد موثر است، بلکه ممکن است چرایی شکست ایمونوتراپی تا حالا را هم کشف کرده باشد.
سیستم ایمنی انسان سلاح قدرتمندی است، اما سرطان به خوبی از آن پنهان می شود و محیطی را در اطراف خود ایجاد می کند که سلول های ایمنی را بیرون نگه می دارد. ایمونوتراپی یک روش درمانی نوظهور است که به دانشمندان اجازه می دهد تا سیستم ایمنی بدن را در برابر سرطان تقویت کنند.
این شیوه درمانی در برابر مواردی مانند ملانوما و لوسمی پیروزیت آمیز بوده است، اما در مقابل تومورهای توپر چندان پیروز نبوده است.
دانشمندان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس کار خود را با آزمایش ترکیب دارویی به نام (R)-9b آغاز کردند که در مطالعات قبلی نشان داده بود که در برابر سرطان امیدوارکننده است.
از آنجایی که این دارو برای مسدود کردن ژنی به نام ACK1 شناخته شده است، تیم تحقیقاتی موش ها را طوری مهندسی کردند که کاملاً فاقد این ژن باشند و بررسی کردند که چقدر به سرطان پاسخ می دهند.
نوپام ماهاجان، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: در بیشتر این موش ها، زمانی که سلول های سرطانی را به طور معمول با سرطان روبرو کردیم، هیچ اثری از تومور وجود نداشت. در تعداد معدودی که تومور ایجاد کردند، تومورها در مقایسه، کوچک بودند.
پس این اولین سرنخ بود مبنی بر اینکه در صورت حذف این ژن، پاسخ ایمنی قوی در برابر سلول های سرطانی ایجاد می شود.
سپس، محققان سعی کردند این بار با دارو (R)-9bژن ACK1 را حذف کنند. نتایج مشابهی مشاهده شد. این تیم شاهد افزایش سطح سلول های T ضد سرطان و مولکول های سیگنال دهنده بودند که به آن ها کمک می کرد تا به داخل تومورها نفوذ کنند تا آنها را به طور مؤثرتری از بین ببرند. سومین شیوه حمله، قطع منبع سوخت سرطان پروستات - تستوسترون - بود.
این تیم در ادامه آزمایش کردند که آیا این دارو در صورت همراه شدن با داروهای ایمونوتراپی که به عنوان مهارکننده های ایمونوتیک ایست بازرسی شناخته می شوند، عمل می کند یا خیر. این داروها به زبان ساده، ترمزهای طبیعی سیستم ایمنی را آزاد می کنند.
محققان دریافتند که هیچ بهبودی وجود ندارد.
ماهاجان گفت: در کمال تعجب متوجه شدیم که مهارکننده ایست بازرسی ایمنی، ACK1 را فعال می کند، همان مسیری که ما با این ترکیب دارویی بسته می کنیم و پاسخ ایمنی سرکوب می شود.
مشابه سرطان پروستات، فعال سازی مسیر ACK1 می تواند از طریق سایر سرطان هایی که به مهارکننده های ایست بازرسی پاسخ نمی دهند نیز استفاده شود. با این حال، این سرطان ها می توانند به (R)-9b پاسخ دهند، بنابراین این دارو باید در سایر تومورهای توپر هم آزمایش شود.
این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده.
منبع: یک پزشک