تقریبا نیمی از مردم در 8 سال گذشته اجاره نشین شدند
به گزارش مجله صادق ویلا، اگر الان سال 92 بود، شما می توانستید با یک وام مسکن 70میلیون تومانی و اندوخته ای به اندازه نصف این مبلغ، مالک یک آپارتمان 40متری در مناطق جنوب تهران شوید. همچنین شما می توانستید با 10میلیون تومان پول پیش و اجاره ماهانه 500هزارتومان یک آپارتمان 100 متری در مرکز تهران اجاره کنید.
به گزارش خبرنگاران به نقل از روزنامه خبرنگاران، حالا بگذارید این اعداد را با سال 1400 مقایسه کنیم. شما با 120 میلیون تومان نهایتا می توانید نهایتا 5 متر آپارتمان نوساز در جنوبی ترین نقطه تهران بخرید و اگر بخواهید یک آپارتمان 100 متری در مرکز پایتخت اجاره کنید حداقل باید 300 میلیون تومان پول پیش پرداخت کنید و دومیلیون تومان هم اجاره بپردازید.
این اعداد یعنی طی هشت سال، امید به خانه دار شدن میان جمعیت زیادی به ویژه کارگران از بین رفت و اجاره نشینی هم به سخت ترین دوران خود رسیده و مالکان آپارتمان ها، هر سال خانه ها را با مبالغی تا سه و چهار برابر سال قبل اجاره می دهند. حالا تقریبا نیمی از مردم ایران دغدغه این را دارند که اگر موعد قرارداد اجاره شان سر برسد باید چه راه حلی پیدا نمایند و البته معمولا این راه حل، رفتن به محله ای ضعیف تر و امکاناتی کمتر و گاهی کوچ به حاشیه شهرهاست.
این گزارش می خواهد با اعداد و ارقام به این بخش از جامعه بپردازد. جامعه مستاجران که در طول همه این سال ها و به ویژه هشت سال گذشته، فکر اساسی به حالشان نشده و این روز ها سرگردان بنگاه های معاملات ملکی هستند و سرشان از شنیدن اجاره بهای آپارتمان ها سوت می کشد.
سهم خانوار های مستاجر شهری
سال 65، تنها 18 درصد مردم شهرنشین مستاجر بودند. این زمانی بود که جمعیت کشور تقریبا حدود 40 میلیون نفر بود. حالا، اما با دو برابر شدن جمعیت، این سهم به حدود 40 درصد رسیده است. در واقع در تمام این سال ها، سیاست های غلط اقتصادی باعث شده صاحبخانه بودن رشد منفی پیدا کند و در عوض مردم بیشتری اجاره نشین شوند. البته بخشی از این افزایش نرخ هم به دلیلی مهاجرت روستاییان به شهر های عظیم و نداشتن توان اقتصادی برای خرید خانه بوده است.
3.8 میلیون واحد
آنالیز تقاضای موجود در بخش مسکن این مساله را آشکار می نماید که بخش زیادی از خانه هایی که هر سال معامله می شوند هیچ وقت به نام یک نفر جدید نمی شوند و در واقع هیچ مالک جدیدی به وجود نمی آید. این خانه ها بیشتر توسط افراد متمول خریداری می شوند و به عنوان سرمایه یا مورد اجاره ای عرضه می شوند. در واقع بخش زیادی از مردم هیچ نقشی در این بازار ندارند و تنها نظاره گر بالا رفتن قیمت ها و ثروتمندتر شدن صاحبخانه ها هستند.
بین سال های 90 تا 95، 3.8 میلیون واحد خانه به خانه های کشور اضافه شده است، اما فقط یک میلیون مالک جدید به وجود آمده است. یعنی در بهترین حالت، 2.8 میلیون مالک، خانه دوم برای خود خریده اند که به منزله سرمایه و محل درآمد است.
رشد نرخ اجاره 30%
نسبت به سال گذشته، شاخص اجاره بهای مسکن در کل کشور به طور متوسط 30 درصد افزایش داشته است. البته این عدد در بعضی نقاط بسیار بالاتر است و حتی افزایش دو و سه برابری را هم شاهد بوده ایم. این در حالی است که ستاد ملی مبارزه با کرونا از سال گذشته تصویب نموده نرخ اجاره بها باید حداکثر 25 درصد افزایش یابد، اما آمار ها نشان می دهد متوسط افزایش نرخ اجاره بهای سال جاری نسبت به سال گذشته 30 درصد بوده است.
30 سال
در شرایط فعلی اگر یک خانواده ایرانی، بدون در نظر دریافت تورم، به مدت 30 سال، تمام درآمد خود را پس انداز کند می تواند صاحب خانه گردد. این در حالی است که در کشور های پیروز جهان، این عدد زیر 10 سال است و البته در این کشور ها تورمی هم وجود ندارد. طبق نظریه کارشناسان قوانینی مانند اقتصادیات بر خانه های خالی و مواردی از این قبیل با احتکار مسکن مقابله می نماید. از سوی دیگر باید توجه داشت سیاست گذاری در حوزه مسکن نیازمند تغییرات اساسی است که راستا دولت سیزدهم را در این بخش ترسیم می نماید. آن طور که فعالان مسکن می گویند سالانه ساخت یک میلیون واحد مسکن می تواند از تقاضای مسکن بکاهد که تاثیر زیادی در قیمت این کالا دارد. کاهش عرضه طی سال های 92 تا 97 باعث شد قیمت مسکن حدود
700 درصد رشد قیمت را تجربه کند.
سهم مسکن از سبد هزینه خانوار
یکی از شاخص هایی که می تواند افزایش هزینه ها در بخش مسکن را نشان دهد، سهم مسکن در سبد خانوار است. در چهار دهه گذشته این سهم متغیر بوده و حالا آمار از افزایش شدید آن حکایت می نماید.
قیمت یک آپارتمان 60 متری در منطقه سبلان در سال 92 حدود 110 میلیون تومان بود که رهن همین خانه رقمی حوالی 20 میلیون تومان تمام می شد، اما رهن این آپارتمان سال جاری حدود 150 میلیون تومان است.
قیمت یک واحد آپارتمان در خیابان استادمعین تهران در سال 92 حدود 90 میلیون تومان بود، اما این رقم سال جاری فقط برای رهن همان خانه هم به کار تمی آید.
یک آپارتمان 50 متری حوالی خیابان افسریه نیز در سال 92 حدود 80 میلیون تومان بود که اکنون رقم رهن همان خانه 80 میلیون تومان و اجاره بهای آن یک میلیون تومان است.
منبع: جام جم آنلاین