8 علت برای اینکه پلی استیشن 2 برترین کنسول تاریخ است
به گزارش مجله صادق ویلا، با فرارسیدن سال 2020 میلادی وارد دههٔ جدیدی شدیم و به نظر می رسد وقت آن فرارسیده تا با نگاهی به گذشته تصمیم بگیریم کدام کنسول در جایگاه برترین کنسول تاریخ قرار می گیرد. با اینکه سلیقهٔ شخصی و طبقه بندی اهمیت دارد بعید است کسی تابه حال با پلی استیشن 2 کارنکرده باشد.
سونی پلی استیشن 2 را در سه ماههٔ نخستین سال 2000 میلادی عرضه کرد پس می توان آن را کنسولی قلمداد کرد که گیمینگ را در قرن بیست و یکم شروع کرد. از آن موقع تا به امروز خیلی چیزها تغییر نموده اند ولی پلی استیشن 2 شاید هنوز هم برترین کنسول ساخته شده باشد.
1. پلی استیشن 2 قیمت مناسب داشت و در دسترس بود
پلی استیشن 2 را نمی گردد مقرون به صرفه قیمت به حساب آورد ولی بااین حال قابل خریداری بود. سونی پلی استیشن 2 را با قیمت 299 دلار عرضه کرد که اگر با اندازه تورم امروز محاسبه کنیم حدود 500 دلار قیمت خواهد داشت. این قیمت از قیمت عرضهٔ پلی استیشن 3 که به 700 دلار می رسد (با محاسبهٔ تورم) کمتر است و ارزشی مشابه یک پلی استیشن 4 دارد. با اینکه پلی استیشن 2 قابلیت های بیشتری به نسبت پلی استیشن 1 داشت باز هم با قیمت یکسان عرضه شد. به همین علت بسیاری از کاربران قانع شدند تا این کنسول را خریداری نمایند.
در ماه مه 2002، سونی قیمت پلی استیشن 2 را از 299 دلار به 199 دلار کاهش داد و آن را صد دلار از ایکس باکس مقرون به صرفه تر و هم قیمت گیم کیوب کرد. علاوه بر این، سونی پلی استیشن 2 را به خوبی در بازار جهانی تبلیغ کرد. درحالی که رقیب اصلی کمپانی، مایکروسافت بر روی بازارهای آمریکای شمالی، اروپای غربی و ژاپن تمرکز نموده بود سونی از سیطرهٔ خود بر روی دستگاه های الکترونیکی در عرصهٔ جهانی بهره برد و در تمامی بازارهایی که در آن نفوذ داشت این کنسول را به فروش گذاشت. این مسئله امکان خریداری و در دسترس بودن کنسول پلی استیشن 2 را بسیار بیشتر از ایکس باکس کرد.
2. پلی استیشن 2 رکورد بیشترین فروش تاریخ را دارد
بیش از دو دهه است که پلی استیشن 2 عنوان پرفروش ترین کنسول را حفظ نموده است. سونی تابه حال بیش از 159 میلیون کنسول فروش داشته که 5 میلیون بیشتر از کنسولی است که در جایگاه دوم واقع شده است؛ نینتندو DS با 154.02 میلیون فروش. نینتندو و سونی فهرست پنج کنسول پر فروش تاریخ را در اختیار دارند. نینتندو سه جایگاه از پنج تا را به خاطر کنسول های دستی اش به دست آورده که به لطف فروش چشمگیر کنسول سوئیچ به بیش از 500 میلیون دستگاه رسیده است. بااین وجود به نظر نمی رسد نینتندو بتواند جایگاه نخست پلی استیشن 2 را به این زودی ها به دست بیاورد.
3. پلی استیشن پشتیبانی دی وی دی بهتری در مقایسه با ایکس باکس داشت
یکی از بزرگ ترین فاکتورهای دخیل در موفقیت پلی استیشن 2 این بود که کنسول تنها برای بازی کردن طراحی نشده بود و دستگاه تفریح برای کل خانواده بود. پلی استیشن 2 تنها کنسول در آن موقع بود که قابلیت پشتیبانی از دی وی دی را داشت درحالی که دی وی دی پلیرها هنوز بسیار گران بودند و دستگاه های تکنولوژیکی ارزشمندی به حساب می آمدند. پلی استیشن 2 به شیوه ای بسیار هوشمندانه هم خانواده ها را از خرید یک دستگاه دی وی دی پلیر مجزا راحت کرد و به طور همزمان ارائه دهنده تازهترین تکنولوژی گیمینگ شد.
با اینکه ایکس باکس یک سال بعد با پشتیبانی از دی وی دی وارد عرصهٔ رقابت شد این کنسول دارای نوع محدودی از پشتیبانی بود که نیازمند DVD Movie Playback Kit برای کار کردن بود به این معنی که باید ریموت و ریسیور جدا خریداری می کردید تا بتوانید دی وی دی هایتان را برای روی ایکس باکس دیدن کنید.
4. سونی به ما عناوین و سری های خاطره انگیز بیشتری ارائه کرد
حقیقتاً، پلی استیشن 2 برترین سخت افزار زمان خودش را نداشت. ایکس باکس اورجینال و گیم کیوب نینتندو بر روی کاغذ سخت افزارهای بهتر داشتند اما پلی استیشن 2 در عوض این ضعف را با ارائه طیف وسیع بازی هایش جبران کرد. فهرست بازی های پلی استیشن تقریباً به حدود 4000 بازی می رسد که به وسیله ناشران mid-tier (بین ناشران مستقل و تریپل ای) ساخته شده بود. این ناشران رویکرد آزمایشی بسیار بیشتری در مقایسه با ناشران شناخته شده داشتند زیرا ساخت بازی ها در آن هزینه کمتری داشت. در نتیجه بین آثار کلاسیکی چون Shadow of the Colossus، Resident Evil 4 و GTA III پلی استیشن 2 بازی های موفقی از جمله The Simpsons: Hit & Run و عنوان به یادماندنی BloodRayne را منتشر کرد.
به طور خلاصه، پلی استیشن 2 شروعگر عصر عناوین تجربی و آزمایشی بود که دست یافتن به آن امروزه امری غیرممکن است. شما به راحتی می توانید دوباره برخی از خاطرات شیرین خود را به وسیله بازی کردن عناوین موردعلاقه تان بر روی امولاتور را زنده کنید.
5. پلی استیشن 2 می توانست بازی های پلی استیشن 1 را اجرا کند
پس سازگاری (Backward compatibility) اصولاً ویژگی با ریسک بالا از جنبه کسب وکار است زیرا ممکن است باعث کاهش فروش یک کنسول تازه گردد و سازندگان را از ساخت بازی برای این دست پلتفرم های تازه منصرف کند. بااین حال سونی پلی استیشن 2 را با قابلیت پس سازگاری عرضه کرد و بیشتر بازی های پلی استیشن 1 به راحتی بر روی این کنسول اجرا می شوند. با اینکه پلی استیشن 2 اولین کنسول با این ویژگی نبود ولی مشخص نمایندهٔ استاندارد قابلیت پس سازگاری در عصر تازه گیمینگ شد و آن را به جایزه ای خوشایند تبدیل کرد که سازندگان کنسول ها سعی در تعبیه آن در هر کنسول تازه دارند. پلی استیشن 1 به خودی خود فروش موفقیت آمیزی داشت و اکنون در جایگاه ششمین کنسول پرفروش جهان واقع شده است. در نتیجه داشتن قابلیت انجام بازی های پلی استیشن 1 بر روی کنسول تازه حرکتی هوشمندانه از سوی سونی بود. از زمان پلی استیشن 2 تابه حال، تنها پلی استیشن 5 با امکان اجرای بیشتر بازی های پلی استیشن 4 دارای این قابلیت مهم به صورت فراگیر است.
6. گیمینگ آنلاین و قابلیت بازی چندنفرهٔ بومی/خانگی
قابلیت بازی کردن چندنفرهٔ پلی استیشن 2 یکی از مواردی است که آن را در جایگاه برترین کنسول تاریخ قرار می دهد. حال و هوای خاصی در تجربهٔ چندنفره خانگی وجود دارد که کنسول های مدرن گیمینگ قادر به خلق دوبارهٔ آن نیستند. با اینکه بازی کردن به صورت بازیکن در برابر بازیکن در بازی هایی چون مورتال کمبت سرگرم نماینده بود اما تجربهٔ برخی بازی ها مانند Ben 10: Alien Force که فقط پیرامون شما و دوستانتان موضوع داشت که باید دشمنان را بر روی یک صفحهٔ مشترک از پای درمی آوردید حال و هوای دیگری داشت. پلی استیشن 2 بعلاوه بازی هایی داشت که بخش آنلاین داشتند و همین بازی ها عرصه را برای معرفی Sonys PlayStation Network (PSN) و Microsofts Xbox Live (Xbox network) فراهم کرد. بااین وجود بر روی نسخهٔ non-slim پلی استیشن 2 بازیکنان باید یک آداپتور شبکه خریداری می کردند. پلی استیشن 2 Slim دارای یک پورت اترنت بود و نیازی به آداپتور برای اتصال به اینترنت نداشت.
7. پلی استیشن 2 رابط کاربری عالی و نوستالژیک داشت
زمانی وجود داشت که بیشتر بازیکنان به آتاری و سگا با لنز نوستالژیک نگاه می کردند ولی این دو اکنون برای بسیاری از بازیکنان تنها اسامی هستند که با آنها آشنایی دارند. الان وقت آن رسیده که به پلی استیشن 2 با نوستالژی نگاه کنیم. روزگاری ساده تر که با رابط کاربری ساده اما باظرافت همراه شده بود. روزگاری که در آن به تنها چیزی که نیاز داشتید خریداری یک دیسک بازی ویدئویی، گذاشتن آن داخل دستگاه و انجام بازی بود. نه خبری از محتویات قابل دانلود اضافی بود نه آپدیت های متناوب برای برطرف مسائل بازی. فقط دستگاه را وصل کن و بازی کن.
هیچ چیز به خوبی پلی استیشن 2 این حس را برای بیشتریت بازیکنان عصر مدرن ایجاد نمی نماید. مشاهدهٔ زوم کردن بلوک ها درحالی که شما با استرس منتظر هستید تا ببینید آیا کنسولتان بازی را لود می نماید یا وارد صفحهٔ سرخ رنگ مشهور مرگ می گردد و وقتی آن صدای امبینت سوت مانند را می شنوید به ده ها سال قبل سفر می کنید، به خود جوان ترتان که مشتاقانه منتظر تجربهٔ بازی تازهی بود که از فروشگاه خریداری نموده بودید.
8.- پلی استیشن 2 دارای کارت حافظه بود
کارت حافظه شاید یکی از نادیده گرفته شده ترین بخش های پلی استیشن 2 بود. این قابلیت به کاربران اجازه می داد تا بازی هایشان را بر روی آن ذخیره نمایند و بدون هیچ مسئله ای بر روی یک پلی استیشن 2 دیگر بازی شان را ادامه دهند. نه تنها این قابلیت، انتقال فایل های ذخیره شده را راحت تر کرد بلکه به بازیکنان اجازه داد پیشروی خود در بازی هایشان را با دیگر بازیکنان به اشتراک بگذارند یا بازی را برای سایرین به جلو ببرند.
جلوه های بصری موجود در رابط کاربری به لطف وجود این کارت حافظه میسر شده بودند مانند جعبه هایی که در صفحهٔ بارگذاری دیده می گردد و نشان می دهد چه تعداد فایل ذخیره شده بر روی کارت حافظه تان داشتید و آیکون های متحرکی که نشان می داد چه چیزی بر روی کارتتان ذخیره شده بود.
پلی استیشن 2 راه را برای باقی کنسول ها باز کرد
هر طور که به قضیه نگاه کنیم، پلی استیشن 2 بی شک یکی از ستون های شکل دهنده پدیده ای است که اکنون به عنوان کنسول های بازی های ویدئویی می شناسیم. نه تنها پلی استیشن 2 راه را برای باقی کنسول ها باز کرد بلکه خود به کنسول و سیستم تفریح برجسته در تاریخ تبدیل شد.
در حقیقت به نظر من پلی استیشن 2 به یادماندنی ترین کنسول تاریخ است و این عنوان را حداقل تا چند نسل دیگر یدک خواهد کشید.
منبع: MakeUseof
منبع: دیجیکالا مگ