آشنایی با دنیایِ متفاوتِ بچه ها طیف اُتیسم

به گزارش مجله صادق ویلا، به گزارش خبرنگاران، اختلال طیف اُتیسم را بیشتر می توان یک اختلال نورولوژیکی که خودش را در سال های اولیه رشد کودک نمایان می نماید، معرفی نمود. این اختلال در بیماران اُتیستیک باعث می گردد که مغز فرد مبتلا به اُتیسم نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند و مزاحم او برای یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران به طور اجتماعی می گردد. بچه ها و بزرگسالان دارای اختلال طیف اُتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی، مهارت های شناختی معمول، رفتارهای اجتماعی، فعالیت های سرگرم کننده و بازی دارای مشکل می باشند.

آشنایی با دنیایِ متفاوتِ بچه ها طیف اُتیسم

پیشتر از این، علت اُتیسم، ژنتیک و نقایص آن معرفی می شد، ولی با فرایند رو به رشد شیوع اُتیسم و لزوم پیشگیری از این اختلال، ضرورت شناخت علل اُتیسم بیشتر احساس شد و با آنالیز های بیشتر پژوهشگران و موسساتی مانند اُتیسم اسپیک و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های آمریکا، معین شد که باید به محیط و علل زیست محیطی توجه بیشتری داشت.

کتاب فرزندپروری کودک دارای اُتیسم نوشته آنجالی ساستری و بلیس آگیر با ترجمه مشترک زهره کرمی و عسل مروارید، ابتدا تعریفی از اُتیسم و علل بروز آن ارائه می نماید و در ادامه بحث به موضوعاتی همچون علائم و تشخیص بیماری، انتخاب و نوع مداخلات، دارودرمانی و آموزش مهارت هایی برای خانواده ها می پردازد.

مسائل کلامی و غیرکلامی بچه ها طیف اُتیسم

مگان، یک دختر شانزده ساله با اختلال آسپرگر، زمانی که پزشک او با استفاده از کنایه یا شوخی با او حرف می زد، عصبانی و آشفته می شد. فرم های مختلف گفتار، او را گیج می کرد. او روی قواعد معینی پافشاری می کرد و شرح می داد که شوخی را متوجه نمی شود. برای او کودن (در انگلیسی غاز خنگ استعاره از کودن دارد). خطاب قرار دریافت، اینطور معنا می شود که او یک غاز خنگ است. کلمات معنای بسیار معینی برای مگان داشتند و اغلب در ذهن او، با یک تصویر مرتبط می شدند. زمانی که او می خواست کودن را در ذهن خود با یک تصویر ارتباط دهد، سردرگم می شد.

گفتار و دنیای اجتماعی، بسیاری از افراد دارای اُتیسم را درگیر می نماید و آن ها را وامی دارد که نقش کارآگاه اجتماعی را بازی نمایند. برای مثال، مگان توانایی تشخیص شوخ طبعی را از چهره پزشکش نداشت. وقتی متوجه کمبود این توانایی در خودش شد، به جای آن یاد گرفت که با گوش دادن به تفاوت صداها، متوجه شود که آیا آن فرد با او شوخی می نماید یا از دست او عصبانی است. بسیاری از افراد طیف اُتیسم حتی برای ابتدایی ترین مراحل ارتباط نیز باید کوشش بسیار نمایند. در یک تعامل اجتماعی با یک فرد دارای اُتیسم، عدم روان بودن و متقابل بودن مکالمه، کاملا مشهود است. حتی برای فردی که مهارت های کلامی را دارد، استفاده از هنجارهای فرهنگی، فرم های گفتار و اصطلاحات، ژست های به جا، تماس چشمی و زبان بدن، مسائل جدی هستند. افراد دارای اُتیسم، اغلب نسبت به همسالان خود، توانایی کمتری برای درک احساسات و حالات درونی اشخاص دارند. بسیاری از افراد طیف اُتیسم، با مسائل جدی در زمینه های غیرکلامی و عملی زبان اجتماعی، روبرو هستند.

ورزش، عاملی تأثیرگذار در بهبود اُتیسم

درمان فیزیکی، درمان های پزشکی، تغذیه، مکمل های غذایی، رژیم غذایی و ایمنی درمانی، بعضی از روش ها و عوامل تأثیرگذار در بهبود مشکل بیماران طیف اُتیسم هستند. یکی از این عوامل تأثیرگذار که کمترین عوارض را نیز داراست، ورزش و انجام فعالیت های بدنی است. در این باره در کتاب حاضر می خوانیم: نقش ورزش در بهبود کاملا ثابت شده و واضح و معین است که بچه ها دارای اُتیسم از ورزش سود می برند. بعضی مطالعات نشان می دهند، بعد از فعالیت های ایروبیک، بچه ها دارای اُتیسم، افزایش ظرفیت تمرکز و توجه و پاسخ های درست به موقعیت ها و رشد مورد قبول رفتار را تجربه نموده اند.

ورزش می تواند رفتارهای کلیشه ای، پرخاش و رفتارهای بی هدف را کاهش دهد. خوشبختانه هیچ گزارشی درباره عوارض جانبی این درمان وجود ندارد. در حقیقت ورزش باید خیلی مهم تلقی شود و بخشی از برنامه های آموزشی محسوب شود. برای مثال، تمرینات ورزشی جدی، ثبات عاطفی و تحریک فکری، سه سنگ بنای سیستم آموزشی هیگاشی هستند. البته ورزش راهی برای خالی کردن انرژی، رشد مهارت های فیزیکی، تنظیم عضلات کوچک و عظیم، ایجاد قدرت، تحمل، هماهنگی، تعادل، انعطاف پذیری و آگاهی نسبت به بدن نیز هست، تمامی آنچه که بچه ها دارای اُتیسم با آن در چالش هستند.

آیا باید کودک دارای اُتیسم را وادار به انجام کاری کرد؟

برای والدین بچه ها دارای اُتیسم، این سوال که بچه ها را وادار به انجام چه کارهایی بنمایند، معمولا ساده نیست. اگر کودک شما با انجام کارهای مورد علاقه خودش، مثل انجام یک بازی ویدیویی تکراری برای ساعت ها، کاملا شاد باشد چه؟ آیا درست است که او را وادار به انجام کارهایی بکنیم که باعث شود به آن اندازه شاد نباشد؟ هر خانواده ای، عقاید خود را در خصوص میزان اهمیت مسائل دارد. حتی در یک خانواده، والدین برای چیزهای مختلفی کوشش می نمایند. ایجاد عادت ذهن آگاهی، یکی از راه هایی است که یاری می نماید تا مطمئن شویم برای چیزهای درستی کوشش می کنیم. ذهن آگاهی به شما اجازه تشخیص الگوهای صحیح تفکر را می دهد. رفتارها و افکار از روی عادت، چون به واسطه خانواده و اجتماع به ما رسیده اند، درست انگاشته می شوند.

نخستین چاپ کتاب فرزندپروری کودک دارای اُتیسم در 271 صفحه با شمارگان یک هزار نسخه به بهای 40 هزار نسخه از سوی موسسه انتشارات بعثت راهی بازار نشر شده است.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 25 مرداد 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: sadeghvilla.ir شناسه مطلب: 378

به "آشنایی با دنیایِ متفاوتِ بچه ها طیف اُتیسم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشنایی با دنیایِ متفاوتِ بچه ها طیف اُتیسم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید